Dag 2

Na het eerste nachtje op het clubgebouw, welke heel erg stil en rustig was verlopen, werden alle kinderen wakker op een tijdstip waar de leiding het mee eens was. Het was tijd voor het dagelijkse ochtendritueel van de Esta's: nadat alle kinderen wakker gemaakt zijn, werden zij verzocht om gewapend met een tandenborstel, tandpasta en een washand, zich klaar te maken voor de dag. Het is erg grappig om de kinderen ook op zo'n moment als dit bezig te zien.

Na het ontbijt, met croissantje, kwam de bibliothecaresse langs om ons te helpen met een bijzonder onleesbare brief te vertalen voor ons. We troffen namelijk voor het eten een enorme bende aan in de pas opgezette bibliotheek in onze eetzaal. De bibliothecaresse vertaalde deze brief en vertelde dat dit bijzonder veel leek op het verhaal "Alice in Wonderland", maar met een aantal details in dit verhaal compleet veranderd.

Hierna was het tijd om buiten lekker een spelletje in groepsverband te doen, waarna de kinderen even de tijd hadden om vrij te spelen zonder dat de leiding bepaalde welke spelletjes er gedaan werden.

Na het spelen werd het tijd voor de lunch, een High Tea met allemaal heerlijke lekkernijen. Brownies, wraps, pannekoekjes en verrukkelijke broodjes. De wonderse delicatessen werden verslonden door onze hongerige Esta's. Het was erg speciaal.

Een van de mooiste bezigheden van de scouts is het Kampvuur. Bij een Kampvuur wordt vaak door de mannetjes van het leidingteam een grote hoeveelheid hout opgefikt. Vaak gaat dit gepaard met aanmoedigende kreten van de aanwezige kinderen. Zo ook deze keer. Eerst een paar takjes, een paar flinke stammen en een volledig pallet vielen ten prooi aan de likkende vlammen. En dit werd dus nauwlettend gade geslagen door een groep Esta's.

Een Kampvuur overdag is een relatief zeldzame verschijning. 'S Avonds wordt tijdens dit spektakel vaak de Kampliederenbundel opgeslagen. Dan vult de lucht zich met een mengelmoes van kinderstemmen, de bas van de mannetjes en de zuivere stemmen van de vrouwelijke leiding. Het helder oplichten van de hemel is een fantastische gewaarwording.

Deze keer werden er traditiegetrouw marshmallows op zelfgezochte wilgentakken geregen. Het is kunst om deze witte, zachte zoetigheden goudbruin en niet as-zwart te laten kleuren is wel weer gebleken. Tijdens de verorbering van een marshmallow ingesloten door twee koekjes (eventueel overdekt met romige chocolade) kregen we bezoek. Het was Alice, bekend van het reeds genoemde 'Alice in Wonderland'. Ze was op zoek naar een magisch koekje, maar de door de Esta's gemaakte mierzoete versnapering bleek afdoende te zijn.

Volle buiken verdienen rust. Tijd om te gaan bollebuiken dus. Zo rolden we dus van het ene scoutingfenomeen naar het andere. Bollebuiken is simpel, niet rennen en roepen. Verplicht rustig lezen of een spelletje doen. Ideaal wanneer de oogjes beginnen te hangen.

Na deze welverdiende rust was het tijd voor ons avondmaal. Hierbij werden we vergezeld door de voorzitter van de vereniging, Gerrit-Jan van Barneveld. De kost betrof pitabroodjes met tonijn en een zoetzure vulling, een gedurfde keuze. Sommigen likkebaardden bij het aanzicht, bij anderen verscheen een grimas op het gezicht.

Na wat gerommel was de eetzaal ongebouwd naar een heus filmhuis. Hier werd een portret geschetst over de ingrijpende gevolgen van de prehistorische klimaatverandering. Halverwege Ice Age vertrok de voorzitter huiswaarts, natuurlijk wel nadat hij ons had voorzien van een chocoladesnack. Terwijl de aftiteling het beeld vulde vertrokken de Esta's richting Dromenland.